Tedavisinin devam ettiğini ve büyük bir aşama kaydettiğini dile getiren Ömer Faruk Morkoç, şunları söyledi: “7 yaşında memleketim olan Amasya’da bir trafik kazası geçirdim. Maalesef tekerlekli sandalyeye mahkum kaldım ve hayatımı böyle idame ettirmek zorunda kaldım. 12 yıldır zorlu geçen bir sürecin ardından, bir tedavim olduğunu buldum. Kök hücre tedavisi. Tedaviye başladım. 6 seans tedavi olacağım. Şu anda 5 seans bitti. 6. seansa da inşallah Kasım ayında gireceğim. İlerlemeler oluyor, gelişmeler oluyor, güzel gelişmeler oluyor hatta. Benim amacım tabii yürümek ama ben 7 yaşımda sadece ayaklarımı kaybetmedim, bana araba çaptığında. Ben çocukluğumu kaybettim. Oyuncaklarımı, yatağımın altına sakladığım bilyelerimi, oynayamadığım oyunları, binemediğim salıncakları kaybettim. Ben onlara geri kavuşmak için bu tedaviye başladım ve onlara hiç olmadığım kadar yakınım. Çocukluğuma hiç olmadığım kadar yakınım.” “BİR KİTAP BİR UMUT DEDİM” Tedavisinin ilk iki seansını kitap satışları sayesinde karşıladığını dile getiren Morkoç, şöyle devam etti: “Kitabımın ismi ‘Aşikar’ kendisi bir şiir kitabı. Ben 9 yaşımdan beri yani kendimi tam anlamıyla bildiğimden beridir şiir yazıyorum. 2018 senesinde, Aralık ayında bir kitap çıkarttım. Uzun bir süreç oldu benim için. 1 yıla yakın bir süreç. Kitabı 1 Aralık’ta çıkarttım. 3 Aralık Engelliler Günü’ne yetiştirmek istedim. İlk başladığımda amacım tedavi değildi ama kitabım çıktı ve benim tedavim de tam o zamanlar belli oldu. ‘Bu tedaviyi olacaksın’ dediler. Her şey tamamlandı, tüm tetkikler yapıldı. Sadece beklemesi kaldı ve şöyle bir sorun vardı; bu tedavi maalesef devlet hastanesinde bana yapılamadığı için benim gibi çoğu insanın bu tedavi masrafını karşılayacak durumu yok. Benim de yok. O yüzden ben kafama koydum. Benim emek harcadığım, dünyaya bıraktığım bir eserim var. Ben bu eseri kullanarak hayatıma yeniden başlayabilirim. Ve öyle de yaptım. Kitabı çıkarttım, insanlara duyurdum. “Bir kitap bir umut” dedim. İnsanlara anlattım, ben çocukluğuma kavuşmak istiyorum ve çocukluğuma kavuşmak için sizlerden yardım istiyorum. Onlar da sağ olsunlar bana yardımcı oldular. Hala da alıyorlar.” “15 BİN KİTAP DAHA SATILMALI” Morkoç, “Kitabımla açıkçası çok fazla masraf karşılayamadım. 2 seansı falan karşıladım kitabımla. Devamını insanlardan yardım istedim onlar sayesinde yaptım” diyen Morkoç, “Tedavim 6 seanslık bir tedavi. Seans başı 30 bin lira tutuyor. Toplamda 200 bin lirayı geçen bir tedavi oluyor. İlaçlar vs. bu şekilde ilerledim. İlk seansımı tamamen kitap ile karşıladım. Daha sonra satılan kitaplardan yine tedavime destek oldum. Bir şeyler yapmaya çalıştım ama yine dediğim gibi iyi insanların, yardımsever insanların yardımıyla bir şeyler yapmaya çalıştım. Bunda kitabımın da çok büyük bir payı vardı. Hala devam ediyorum. Sonsuza kadar da devam edeceğim bu yolda. Net bir şey söyleyemiyorum ama tahmini olarak 15 bin tane kitabımın daha satılması gerekiyor benim bu tedavimi karşılayabilmesi için. Beni izleyecek insanlara da “Bir kitap bir umut” diyorum. Bana umut olmalarını istiyorum. Bana çocukluğumu geri kazandırmak yolunda umut olmalarını, hayallerime yardımcı olmalarını istiyorum” ifadelerini kullandı. “ÜNİVERSİTEYE AYAKLARIMIN ÜZERİNDE GİRMEK VE NOBEL ÖDÜLÜ ALMAK İSTİYORUM” Üniversiteye ayakları üzerinde girmek, bisiklete binmek ve paraşütle atlamak gibi hayallerinin yanında Nobel Edebiyat ödülü alma hayalinin de olduğunu ifade eden Morkoç, şöyle konuştu: “Bu sene tedavim olduğu için üniversiteye maalesef gidemedim. Sınava girsem güzel bir puan alsam da seneye ben şunu istiyorum, liseye başlarken de bunu istiyordum. Yürüyerek girmek istiyordum liseye. Başaramadım maalesef. Üniversitenin kapısından kendi ayaklarımın üzerinde girmeyi çok istiyorum. Onun için bu sene devamlı üniversite hayalim ve diğer hayallerim için çabalayacağım. Bu seneyi kendime ayıracağım. Hayallerimden bir tanesi en yakın zamanda Nobel edebiyat ödülünü kazanmak istiyorum bir şeyler yaparak. Dünyaya kendimi kanıtlamak istiyorum. Aslında kendimi değil de, engellilerin bir şeyler yapabileceğini kanıtlamak istiyorum ve bu yolda uğraşıyorum. Onun yanında gezmek, benim şöyle bir sözüm var devamlı onu paylaşırım, ‘Hayallerim sığmazdı ki dört tekerlek üzerine, ben de sahiplendim gökyüzünü’ derim devamlı. Gökyüzünü sahiplenmek istiyorum, paraşütle atlamak, dünyayı gezmek, bisiklet turları yapmak istiyorum. Ben bisiklete belki 1 ya da 2 defa anca binmişimdir. Çünkü ben 7 yaşında geçirdim kazayı, kazayı geçirmeden sadece 1 ya da 2 hafta önce bisiklet alındı bana. Ben o bisikletin gözümün önünde eskidiğini gördüm” dedi.