İşte Oğuzhan Koç’un açıklamalarından satır başları… Ben çocukluğumdan itibaren müzik eğitimi aldım. İstanbul’a geliş amacım da müzisyen olmaktı. Eser Yenenler ile ev arkadaşıydım, kendisi de tiyatroyla uğraşıyordu o dönemde de Aliye’de oynuyordu. Eser dizi oyunculuğu yapmak istemediğine karar verdi ve başka işlere yöneldi. Bir şekilde BKM’nin yeni oyuncular aradığını öğrendi Şahin Irmak vasıtasıyla oraya girdi. Eser evde skeçler yazmaya başladı. Benim de o dönem bir müzik grubum vardı Taksim’de sahneye çıkıyordum. İrlandalı turistlere Haluk Levent falan öğretiyordum. (gülüyor) Eser ev arkadaşım olduğu için arada akıl veriyordum ‘şöyle yapsan nasıl olur, böyle yapsan nasıl olur’ diye arada da gidip izliyordum. Orada Yılmaz abi ile tanıştım bir şekilde. Eser, ‘sen de gelsene’ dedi. BKM’de de şöyle bir sistem vardı, ‘biz öğrenci alımını kapattık, arkadaşın sana kefil oluyorsa gir. Fakat seni sevmezsem arkadaşını da atarım’ bir nevi kefillik sistemi oluşturuldu. Sonra dediler ki ‘Buraya artık sınavla giriş bitti. Çok sevdiğiniz, çok yetenekli bulduğunuz arkadaşlarınız varsa kefil olun ve sokun buraya o batırırsa siz de gidersiniz!’ Eser bana kefil oldu. Biz birlikte İbrahim Büyükak’a kefil olduk. Sonra düşündüm, ‘İstanbul’dayım arkadaşım benim için kendini tehlikeye attı, Yılmaz Erdoğan’la çalışıyoruz!’ Ben bir çalışmaya başladım, saçımı taramayı unutup sahneye çıktığım zamanlar oldu. Haftada bir gün iznimiz vardı. Eser’den izin isteyip sinemaya gidiyordum. ‘Eser gideyim, ne olur’ falan diyordum. Çok çalıştım, bir daha hayatım boyunca da o kadar sıkı çalışamam herhalde. 80 sayfa ezberlerle çıkıyordum sahneye. Ekibimiz de çok iyiydi herkes birbiriyle uyum için çalıştı. Estetik yaptırdı mı? Hiç estetiğim yok. Sadece çok ciddi bir saç dökülme problemim vardı onunla ilgili çok güzel hamleler yaptım. Aktif olarak gittiğim bir yer var. Ciddi anlamda dökülen saçın durdurulduğu, hatta ölmediyse çıktığı bir sistem… Saç ektirdiğimi düşünen çok insan var. Yol Arkadaşım 2’de yönetmenimiz bizi karşıdan çektiği için saçlar da o zaman seyrek, hep arka taraf görünüyordu. ‘Gel protezle oyna, hem saçların yıpranmaz’ dedi. Ben de kabul ettim. Onu kafama bir yapıştırdım zulüm resmen. Üç günde bir çıkar, tak bir dünya iş…Tabii ki bir insanın o kadar saçı olamaz, kafamda halıyla gezdim. (gülüyor) Kafanı bile kaşıyamıyorsun, sadece sallıyorsun geçsin diye. Film çekimleri bitti, konser vermeye başladım. Mecbur taktım çünkü protez saç takıyorsan kendi saçlarını kazıyorsun öyle de dışarı çıkamazdım 5-6 ay öyle gezmek zorunda kaldım. Protezi çıkarmak için1 - 2 ay hiçbir iş yapmadım. Evde saçlarımın uzamasını bekledim. Bu süreçte de saç bakım sistemlerine girdim. Onlar da iyi geldi şu an bayağı iyi saçlarım.