Manisa'da fırın işçisi Hüseyin (45) ile aynı yaştaki eşi Hatice Kandemir çiftinin iki çocuğundan küçüğü olan Mehmet Kandemir'e, 4 yaşındayken, İzmir'deki Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi'nde kas erimesi hastalığı teşhisi konuldu. Kandemir 15 yaşından itibaren de tekerlekli sandalyeye mahkum oldu. Şu an 19 yaşında olan Kandemir, çok sayıda doktora gitmesine rağmen çare bulamadı. Son olarak Hindistan'da özel bir sağlık kuruluşu ile iletişime geçen aile, 3 seanslık kök hücre tedavisi ile hastalığın ilerleyişinin durdurulabileceğini öğrendi. Toplam 30 bin dolar maliyeti olan tedavi için maddi durumları el vermeyen Kandemir çifti, çocuklarının her gün gözlerinin önünde çaresizce eridiğini belirterek, hayırseverlerden yardım istedi. Baba Hüseyin Kandemir, "Mehmet, hep iyileşeceğini ümit edip, bunun hayaliyle yaşıyor. Onu, moralini yüksek tutarak yaşatmaya çalışıyoruz. Çok üzülüyoruz ama ona belli etmiyoruz. Hindistan'a tedaviye giden aileler çok faydalarını gördü. Biz de çocuğumuzu oraya götürmek istiyoruz ama maddi imkanımız yetmiyor. Çocuğumun tedavisi için satabileceğimiz ne bir karış toprağımız ne de para yapacak bir mal varlığımız var. Bir fırında asgari ücretle çalışıyorum. Şehzadeler Sosyal Yardımlaşma Vakfı'ndan da eşime aylık 1100 lira evde bakım parası ödeniyor. Başka gelirimiz yok. Oğlumun yurt dışından gelen ilaçları karşılanmadığı için aylık 700 lira ödüyoruz. Kalan parayla da evin ve oğlumun ihtiyaçlarını ancak karşılayabiliyoruz. Doktorlar, oğlum için, '28 yaşına kadar ancak yaşar. Daha fazla dayanamaz' diyor. Oğlumun tedavisi için elimizden bir şey gelmemesi nedeniyle çok üzülüyoruz. Her gece yatağımda oğlum için gözyaşı döküyorum" dedi. Arkadaşlarını görünce "Ben de onlar gibi koşup, oynamak istiyorum" diyen oğlunun bu sözleriyle yüreğinin yandığını belirten Kandemir, "Çocuğumu ölüme terk edemem. Onun tek isteği tedavi olabilmek" diye konuştu. 'HİNTÇE ÖĞRENMEYE BAŞLADIM' Haftanın üç günü Manisa Şehir Hastanesi'nde fizik tedavi gören Mehmet Kandemir ise hastalığının doğuştan olduğunu belirterek, "Ancak tanı 4 yaşında konuldu. 15 yaşıma kadar zorla olsa da kendi başıma yürüdüm. Ama artık fazla hareket edemiyorum. İstediğim şeyleri yapamıyorum. Tekerlekli sandayede çok oturunca belim ağrıyor. Yatıyorum. Yatarken, her iki yanıma bile dönemiyorum, annemin yardımı gerekiyor. Benim hastalığımın tedavisi Hindistan'da yapılabiliyor. O tedaviyi olmam lazım. Ancak ailemin maddi durumu yok. Hayırseverlerden yardım bekliyorum. Hastalığım tedavisi olmazsa her geçen gün durumum daha kötü olacak" dedi. Sağlığına kavuşması halinde okuyup, doktor olmak istediğini de belirten Kandemir, "Hedefim Hindistan'da eğitim alıp, bu hastalığın tedavisini Türkiye'de yapmak. Ayrıca bir gün tedavim için Hindistan'a gidebilirsem, doktorlarımla konuşabileyim diye şimdiden internetten Hintçe kelimeler de öğrenmeye başladım" diye konuştu.