Halime ERDOĞAN / GÜNDEME BAKIŞ – (Özel Haber) - Kolon kanserini yenen tansiyon ve kolesterol hastası 83 yaşındaki Şehmuz Karaaslan koronavirüsü de yenmeyi başardı. 36 gün hastanede kalarak yaşam savaşı veren Karaaslan yaşadıklarını anlatırken duygusal anlar yaşadı. “Banyomu bile oğullarım yaptırıyor” derken gözleri yaşaran Şehmuz Karaaslan, “Hastanede gözlem odasında kaldım. Ağırlaşmam halinde yoğun bakıma kaldırılacaktım. Yoğun bakıma girmeden hastalığı yendim. İlk 1 haftam çok zor geçti. İlaç tedavime ilk 1 haftanın ardından başlanıldı. İlaç tedavisi iyi geldi. 2 hafta sonra toparlanmaya başladım. İlk 1 hafta hafıza kaybı yaşadım, idrarımı tutamadım. Daha önceden kolon kanseri tedavisi görmüştüm ve bağırsaklarım dışarı alınmıştı. Hastaneden çıktıktan sonra yürüyemedim. Ayağa bile kalkamıyordum, şimdi yavaş yavaş tek başıma ayağa kalkmaya başladım. Sağ bacağım tepki vermiyor, sol bacağım iyi. Banyomu bile oğullarım yaptırıyor” dedi.
“ÖLECEĞİMİ DÜŞÜNÜYORDUM!”
Hastanedeyken zor zamanlar geçirdiğini belirten Karaaslan, “Korona virüsünden dolayı hastane sürecini düşündüğümde aşırı ağrımı, nefes darlığımı, idrarımı tutamadığımı, yemek yiyemediğimi hatırlıyorum. Öleceğimi düşünüyordum. Aklımda kalanlar, hafızama gelen duygular bunlar. Buradan tüm Türkiye’ye sesleniyorum, lütfen evde kalın, olayın ciddiyetinin farkına varın” dedi.
“KORONA BENDEN BÖBREĞİMİ ALDI”
Koronayı yendiğini fakat artık böbreğinin işlevini kaybettiğini kaydeden 83 yaşındaki Şehmuz Karaaslan, “Şu an koronayı atlattım, negatife döndüm. Kontrollerime de gittim, yapılan testlerim hep negatif çıktı. Koronayı yendiğim için mutluyum ama böbreklerimde yetmezlik oluştu. Normalde ben günde 4-5 ilaç kullanıyordum. Korona testim pozitif çıkınca ilaçlarımı kestiler. Tedavi sürecinde 1 öğünde yaklaşık 10 ilaç verdiler. Bu ilaçlı tedavi 2 hafta sürdü. 2 haftadan sonra böbreklerim bu ilaçları atmayı kaldıramadı ve böbrek yetmezliğim oluştu. Koronayı yendim ama korona da benden böbreğimi aldı. Daha önce tansiyon, kolesterol, kan pıhtılaşması için ilaç kullanıyordum. Bu ilaçlarımı hastane sürecimde kestiler. Eski ilaçlarımdan bildiğim kadarıyla 1 tanesini kullanmaya devam ettim ve onu da ikiye bölerek kullandım” dedi.
“ŞİMDİ Kİ AKLIM OLSAYDI DIŞARI ÇIKMASINA MÜSAADE ETMEZDİM”
Şehmuz Karaaslan’ın 29 yaşındaki oğlu Mehmet Ali Karaaslan babasının evden dışarıya çıkmadığını, sadece ekmek almaya gittiğini belirterek, “Pandemi sürecinde eşimin de gebe olması sebebiyle her türlü önlemi alma konusunda çok hassas davrandık. Hijyen ve kişisel izolasyona aile içinde yani evin içinde bile dikkat ettik. Buna rağmen 83 yaşındaki babama virüs bulaştı maalesef. Daha sonra mahallemizde oturan 3 kişide daha olduğunu öğrendik. Babam evden dışarıya normal zamanlarda da pek çıkmıyordu, sadece ekmek almaya gider, gelir. Süreçte de tüm önlemleri alarak yine ekmek almaya kendisi gitmek istedi. Biz de itiraz etmedik çünkü dışarıya çıkma ve yürüme konusunda tek aktivitesi buydu. Ekmek alırken ya poşetten ya da ekmeğe daha önce temas eden birinden bulaştığını düşünüyoruz. Şimdiki aklım olsaydı evden çıkmasına asla müsaade etmezdim” dedi.
“EŞİM HAMİLEYDİ, TEST SONUÇLARIMIZ ÇIKANA KADAR HAYATIM KABUSA DÖNDÜ”
Eşinin gebe olmasından dolayı korku dolu günler geçiren oğul Karaaslan, “İlk 2-3 gün yoğun iştahsızlık meydana geldi. Yaşı ileri olduğu için ve havalar ısındığı için normal olabileceğini düşündük. Fakat ateşi de çıkınca ve halsizlik başlayınca şüphelendik. Ambulansı aradık, geldiler, ateşini ölçtüler. Şüpheli olarak hastaneye kaldırdılar. Hastane sürecimiz yaklaşık 36 gün sürdü. Hepimize test uyguladılar. Şükür ki bana eşime bulaşmamıştı ama yengeme bulaşmıştı. İlk testi pozitif çıktı fakat 1 hafta sonra tekrar edilen testte negatife döndü. Babamın korona olduğunu öğrendiğimde çok korktum. Çünkü eşim de hamileydi. Eşime bulaşmasından çok korktum. Karantinaya alınmasından çok korktum. Test sonuçlarımız çıkana kadar hayatım kabus oldu” dedi.
“ŞİMDİ ÇOK MUTLUYUZ”
Kayınpederi Şehmuz Karaaslan ile aynı evi paylaşan 25 yaşındaki gelin Nazlı Karaaslan, “ Ben o süreç içinde çok korktum çünkü eşim babasıyla ilgilenmek zorundaydı ve ben hamileydim. Evde kimseye yaklaşmadım. Bebeğim için çok endişelendim. Kendimden ziyade bebeğim için korktum hep. Şimdi hastalığı yendi babam ve ben çok mutluyum” diye konuştu.
