Antakya'da 2013'te 3 yaşındaki oğlu Emirhan Enes'in hayatını kaybettiği ev yangınında ağır yaralanan 35 yaşındaki Esra Rifahioğlu, 2020'de kızı Berin’i dünyaya getirdi. Kızının 5 aylık olduğu dönemde eşi Faruk Rifahioğlu kalp krizinden vefat eden Rifahioğlu, Antakya Belediyesinde santral görevlisi olarak çalışmaya başladı. Rifahioğlu'nun Antakya'nın Fatih Caddesi'nde satın aldığı dairenin bulunduğu 5 katlı apartman 6 Şubat'ta meydana gelen depremde yıkıldı. Yaklaşık 5 saat enkaz altında kalan anne kızı yakınları ve vatandaşlar kurtardı. Tedavisi için ambulans uçakla İzmir'deki Demokrasi Üniversitesi Buca Seyfi Demirsoy Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne sevk edilen minik Berin, 3'ü yoğun bakım olmak üzere 8 günlük tedavinin ardından taburcu edildi. Minik Berin için hastane çalışanları 14 Şubat'ta bir doğum günü kutlaması gerçekleştirdi. Buca'da ev kiralayan anne ve kızı, kendilerine yeni bir hayat kurdu. "Enkaz altında kızıma sarılıp, ondan güç aldım" Anne Esra Rifaioğlu, AA muhabirine, depremde birçok akrabasını kaybettiğini, Hatay'ın büyük zarar gördüğünü söyledi. Deprem anını hala unutamadığını belirten Rifahioğlu, sözlerini şöyle sürdürdü: "Depremden sonra yeni aldığım evde maalesef 5-6 saat kaldım ve komşularımın yardımıyla oradan çıktım. Deprem anı çok korkunç bir şeydi. Hayatımda hiç yaşamadığım bir şeyi yaşadım. Zaten o an hiçbir şey hissedemiyorsunuz. Hiçbir şey aklınıza gelmiyor. Sadece Allah'a tevekkül ettim, o korku anında zaten evladıma sarıldım. Ona sarılıp ondan güç kuvvet aldım. Tek düşündüğüm şey buradan inşallah sağ salim çıkarım, inşallah bir şey olmaz diye. Çok şükür sağ salim çıktım. Allah'a hamd olsun. Kızım kucağımda sarıldım ve yaşam üçgeni oluşturduk. Herkes bir kaçış içindeydi." "Kızımın yüzü güldüğü için mutlu oldum" Kızının yüzünün gülmesi için hastanede düzenlenen doğum günü partisinin kendisini çok duygulandırdığını anlatan Rifahioğlu, şunları kaydetti: "Hemşiresinden tutun doktorlarına, başhekiminden tutun temizlik görevlilerinden tutun yemekhanede çalışan insanlara kadar gerçekten hepsi bize kol kanat oldu. Pasta kesildi. Başhekimimiz olsun, İzmir'de gerçekten tanıdık, tanımadık bütün insanlar Allah hepsinden bin kere razı olsun. Orayı süslemişlerdi. Bizim bir nebze olsun yüzümüzü güldürmek için onlar da hep çaba sarf ettiler. Hem kızım için hem benim için tek yürek oldular. Kızımın yüzü güldüğü için mutlu oldum. Bu hayattaki tek dayanağım kızım. Ondan başka bu hayatta kimsem yok." Rifahioğlu, kızıyla yeni bir hayat kurmak için ilk adımı attıklarını belirterek, şöyle konuştu: "Onunla beraber artık gerçekten geriye bakmak istemiyorum. Çünkü geride gerçekten çok büyük kayıplar verdim. Zaten üç yıldan bu yana zor bir hayat içerisindeydim. Hani inşallah bundan sonrası iyi olur. Şu an İzmir'deyiz. Gerçekten İzmir halkı bize çok güzel bir kucak açtı. Bundan sonra güzel şeylerin olmasını temenni ediyorum."