Çocukların kendi düşüncelerini ifade edebilmesini çok önemsiyoruz bu nedenle reddetme davranışı gösterebilen çocukların kendilerini çevreden gelebilecek olumsuz davranışlara karşı koruyabileceğini var sayıyoruz. Zaman zaman çocuklar "hayır" diyebilme becerilerini abartarak bu iletişimi inatlaşmaya sürükleyebiliyor, küçük çaplı krizleri körükleyebiliyor, ailelerine karşı bir başkaldırı silahı olarak bunu kullanabiliyorlar.

Bu yaştaki çocuklar özgüvenlerini kazanabilmek, birey olduklarını ve var oluşlarını ispatlayabilmek adına "hayır" cümlesine çok sık başvururlar. Özellikle iki yaşına erişen çocuklarda bu reddetme davranışları daha fazla görülebilir ve ebeveynlerini çaresiz bırakabilir. Genellikle bu dönem krizlerini atlatamayan ebeveynlerde de ileriki dönemlerde "çocuğuma laf geçiremiyorum ki" gibi cümlelere çok fazla rastlayabiliriz. Ancak bu problem de her sorunda olduğu gibi doğru iletişim teknikleriyle çözülebilir.

Peki ebeveynler çocuklarının kişiliklerine ve özgüvenlerine zarar vermeden bu krizleri nasıl atlatabilirler?

Bu dönemde ebeveynler de cümle kurarken sözcük dağarcığını arttırabilirler. Örneğin çocuğunuzun bir davranışını onaylamadığınız dönemde keskin bir şekilde "hayır" demek yerine "prizlerle oynamak tehlikelidir zarar görebilirsin bunun yerine oyuncaklarınla oynamaya ne dersin?" "Bağırdığın zaman çevremizdeki insanlar rahatsız olabilirler ve senin anlatmak istediğini doğru anlayamayabilirim bu nedenle alçak sesle konuşabilir misin? "şeklinde alternatif cümleler kullanabilirsiniz.

Bu dönemde çocukların önünde fazla seçeneğin olması karar verme mekanizmalarını olumsuz etkileyebilir. Bu nedenle seçenek sayısını ikiye düşürmek çok daha kolay olacaktır. Evden dışarıya çıkmadan önce özellikle kış aylarında aileler sıklıkla kriz yaşıyor olabilirler. Bu nedenle dolabının önüne gidip "ne giymek istiyorsan seç" demek yerine çocuğunuzun önüne iki kazak koyup "kırmızı kazağını mı giymek istersin yoksa yeşil kazağını mı?" diye seçenek sunabilirsiniz.

Çocuklar örnek aldıkları yetişkinleri taklit etmeyi ve onlar gibi davranmayı çok severler örneğin "havalar çok soğudu dışarıya çıkarken ceketimi giymezsem sanırım çok üşüyeceğim, ben ceketimi giyineyim. Sen ne düşünüyorsun? Hadi birlikte giyinelim." diyebilirsiniz.

Zaman zaman bu krizler evin dışında da yaşanabilmekte bu durum ebeveynler için büyük bir sorun olabilmektedir. Bu gibi durumlarda taviz vermemekte fayda var. Elbette çocukların da bir iradesi vardır ancak iradesini her an kullanamayacağını toplumsal kuralların da var olabileceğini öğrenmesi gerekmektedir. Bu gibi durumlarda "seçim yapma hakkın yok evet bu durumdan hoşlanmadığını biliyorum özür diliyorum ama böyle olması gerekiyor" diyerek inatlaşılan ortamdan çocuğunuzu kucağınıza alıp uzaklaşabilirsiniz.

Çocuklarımızın iradesine saygı duymalı,onları önemsemeliyiz ancak ufak tüyolarla da inatlaşmaların önüne geçebiliriz.

Sevgiler